Ξέρεις; Σίγουρα ξέρεις. Σίγουρα έχεις και αν δεν έχεις κάποτε είχες. Mιλάω για το πιο όμορφο πράγμα στο κόσμο, τη φιλία. Θα πω το πιο κλισέ, φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγεις. Kι αν κάποτε πληγώθηκες απ΄αυτή, τότε σίγουρα με καταλαβαίνεις.
Κάποτε πληγώθηκα και εγώ από μία φιλία. Δεν πειράζει όμως, άξιζε τα όσα έδωσες. Ό,τι και αν έκανες, να είσαι σίγουρος άξιζε και τα παρακάλια για να φέρεις μια φιλία πίσω, τα μηνύματα και τα δάκρυα. Αλήθεια δεν πειράζει. Τι γίνεται όμως όταν δεν βλέπεις ότι εσύ έφταιγες;
Εγώ το είδα από την αρχή, έφταιξα. Δεν ξέρω αν με βοήθησε να ξεπεράσω το γεγονός ότι η καλύτερη μου φίλη δεν θα μου ξαναμιλήσει, αλλά είναι δίκαιο να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας. Εγώ είχα κάνει αρκετά. Έχετε νιώσει ποτέ πως είναι να χάνεις ένα από τα πιο σημαντικά άτομα στη ζωή σου;
Παλιότερα, δεν υπήρχε μέρα να μη μιλάτε, είχατε ζήσει τόσα μαζί, είχατε πει άλλα τόσα και ξαφνικά χάνεται. Θα περάσει απ΄το μυαλό σου, αν πραγματικά ήθελε θα ήταν δίπλα σου. Αν όμως η δική σου συμπεριφορά τον έδιωξε; Τότε μάλλον το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον αφήσεις να φύγει. Να ευχηθείς τα καλύτερα, γιατί ό,τι κι αν έγινε, κάποτε ήταν ο καλύτερος σου φίλος.
Όσο κι αν σε πονάει αυτό, πού ξέρεις, μια μέρα μπορεί να σου μιλήσει απόμόνος του. Όχι, με εμένα δεν έγινε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον ακόμα. Μπορεί να νομίζεις ότι δεν με νοιάζει ή ότι δεν προσπάθησα να κερδίσω ξανά αυτή τη φιλία, αλλά μακάρι να ήξερες πόσο λάθος κάνεις. Είμαι από τα άτομα που θα κινήσουν γη και ουρανό για να πάρουν πίσω εκείνο το σημαντικό κομμάτι.
Δεν σου λέω ότι είναι εύκολο, είναι μάλιστα το πιο δύσκολο, το πιο ακατόρθωτο πράγμα σε όλο το κόσμο το να χάσεις ένα φίλο. Και θα μου πει κάποιος άλλος «Και; Ένα φίλο έχασες, έχεις άλλους τόσους». Μια είναι η απάντησή μου είναι εδώ: Μακάρι να είναι όντως όλοι οι φίλοι σας το ίδιο, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα με όλους τους φίλους σου.
