By
Posted on
Σαββατόβραδο μετά από παράσταση στο Γκάζι. Πήρα να φάω κάτι στο χέρι. Κατεβαίνω στο μετρό, 11 λεπτά αναμονή. Γαμώτο.
Κατεβαίνει γνωστή σιλουέτα τις κυλιόμενες. Χαιρετιόμαστε. Οι πατάτες κρυώνουν. Γαμώτο. Λέμε τα νέα μας. Δε με νοιάζει άνθρωπέ μου, πεινάω. Η κέτσαπ εν τω μεταξύ τρέχει. «Να κανονίσουμε», λέει. «Για φαγητό!», φωνάζω. Αποχωριζόμαστε 2 στάσεις μετά.
Τρώω τις πατάτες μαζί με το σακούλι. Νιώθω ελεύθερος. Δε με νοιάζει κανένας άνθρωπος στον πλανήτη γη.
