Όλοι έχουμε κατά καιρούς απορήσει ή θαυμάσει με την παρουσία συνεπιβατών κάθε ηλικίας με ένα ποδήλατο ανά χείρας.
Τις προάλλες σ΄ένα από τα τελευταία δρομολόγια του τρένου, στον σταθμό της Αττικής, ένας securutάς κατέβασε έναν ποδηλάτη, γιατί ο κανονισμός προβλέπει την μεταφορά ποδηλάτων μόνο στο πρώτο και το τελευταίο βαγόνι του συρμού.
-Κατεβάστε το ποδήλατο από το τρένο.
-Το μεταφέρω.
-Δεν επιτρέπεται να μεταφέρετε ποδήλατο, παρά μόνο στο πρώτο και το τελευταίο βαγόνι κάθε συρμού. Τον κανονισμό τον ξέρετε.
-Ναι, αλλά είναι πάντα γεμάτα, σε αντίθεση με αυτό το βαγόνι.
-Αυτός είναι ο κανονισμός. Αν υπάρχει άλλο ποδήλατο, θα πρέπει να περιμένετε τον επόμενο συρμό. Κατεβείτε τώρα.
-Οκ, οκ το κατεβάζω. Αλλά μην φύγει το τρένο μέχρι να μπω σε άλλο βαγόνι.
(Ο ποδηλάτης κατεβαίνει, αλλά ο securutάς δεν κρατάει την δέσμευσή του. Οι πόρτες κλείνουν κι ο ποδηλάτης μένει απέξω.)
-Να δω τώρα πως θα πάω μέχρι την Κηφισιά! Έξω με άφησες!
-Αυτός είναι ο κανονισμός!
-Ο κανονισμός λέει πως θα πάω σπίτι μου τώρα;
