Προτεραιότητες. Δεν μπορείς να τις ζυγίσεις τόσο εύκολα πολλές φορές. Δεν μπορείς να τις περιορίσεις. Δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να αλλάξει τις δικές του ή να δεχτεί τις δικές σου. Είναι αυτές που είναι.
Και δεν πρόκειται να αλλάξουν, τουλάχιστον όχι αν δεν περάσεις κάποιο δυνατό σοκ. Δέχεσαι κάποιον με αυτές. Αυτές τον καθορίζουν. Ποσοτικός καθορισμός αξιών. Άλλες τις τιμάς περισσότερο, άλλες λιγότερο. Αν το σκεφτείς όμως, σταδιακά, το ποσοτικό γίνεται ποιοτικό. Κι ας λένε οι ψυχολόγοι πως δεν υπάρχουν ποιοτικές διαφορές.
Οι αξίες σου, οι προτεραιότητές σου, καθορίζουν τις πράξεις σου, και μαζί μ΄αυτές, τον χαρακτήρα σου.
Και όπως οι προτεραιότητες, οι χαρακτήρες δεν αλλάζουν εύκολα. Οι προτεραιότητες ενός ατόμου σε βοηθούν να δεις το χαρακτήρα του, ή μάλλον την συνέπειά του απέναντι σε σένα. Και πότε η συνέπεια βελτιώνεται; Ποτέ. Όχι χωρίς κάτι δυνατό που σε ταράζει.
Η προδιαγεγραμμένη πορεία είναι η παρακμή. Ό,τι ανεβαίνει, κάποια στιγμή κατεβαίνει. Πρέπει απλά να είσαι ικανοποιημένος με το σημείο έναρξης. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα. Όχι προς το καλύτερο. Και μία άσχημη αρχή, σίγουρα θα έχει ένα ακόμη πιο άσχημο τέλος.
Συναντάς κάποιον και τον δέχεσαι με τις προτεραιότητές του. Δε θα αλλάξουν εύκολα. Μόνο μέσα από τον πόνο ευτυχείς.
