Σούξου -Μούξου

Η παγίδα της μοναξιάς

Ας μιλήσουμε λίγο για τη μοναξιά, καθώς θεωρώ πως έχει υπάρξει καλύτερη φίλη όλων μας. Όταν αναφερόμαστε στη μοναξιά, πάντα πάει ο νους μας στην έλλειψη ερωτικού συντρόφου. Όμως έχει και χειρότερη μορφή. Κανείς δεν την αγαπά, οι περισσότεροι μάλιστα τη μισούν. Άλλους πάλι τους κουράζει. Κάποιες φορές δεν μπορείς να την αποφύγεις, πρέπει να την αποδεχθείς. Να τη συνηθίσεις, ίσως και να την αγαπήσεις. Τότε μπορεί και να υποχωρήσει από μόνη της και τελικά να απελευθερωθείς.

Η αλήθεια είναι πως η μοναξιά πονά, όποιας μορφής κι αν είναι. Καταλαβαίνω το κενό που δημιουργεί μέσα σου. Τη στεναχώρια που σου φέρνει, που υπάρχει πιθανότητα να καταλήξει σε κατάθλιψη. Μάλιστα όταν είναι μαζί σου για καιρό, χάνεις τη θέληση για ζωή. Ακόμα κι όταν είσαι έξω με τους φίλους σου για να διασκεδάσεις.

Είναι ύπουλη παγίδα η μοναξιά. Είναι σαν τα δίχτυα του ψαρά. Άμα πιαστείς, δύσκολα ξεφεύγεις. Μια δύσκολη στιγμή αρκεί – ένας χωρισμός ίσως – για να σε κάνει να πεις ότι είσαι καλύτερα μόνος σου. Κι εκείνη τη χρονική περίοδο μπορεί και να ισχύει. Τι γίνεται όμως όταν περνά ο καιρός, έχεις γιατρευτεί, αλλά βρίσκεσαι ακόμα παγιδευμένος στα δίχτυα της; Όταν ψάχνεις την έξοδο, μα δεν γνωρίζεις τη διαδρομή; Όταν πλέον έχει ριζώσει μέσα σου,  όταν την έχεις συνηθίσει; Όταν ο φόβος της λάθος επιλογής (για άλλη μια φορά) σε σπρώχνει να βρεις κρυψώνα πάλι σε αυτή;

Και τι είναι ακριβώς η μοναξιά; Μήπως δεν υπάρχει καν σε μερικές περιπτώσεις; Κοιτάξτε γύρω σας. Έχετε γονείς, φίλους, ανθρώπους που σας αγαπούν; Αν ναι, τότε δεν είστε μόνοι σας. Κοιτάξτε γύρω σας καοι σκεφτείτε. Κάπου μακριά σας, σε κάποιο παράθυρο, μπορεί να υπάρχει κάποιος που ακόμα να περιμένει να γυρίσει αυτός ο κάποιος που έχασε. Σε κάποιον καναπέ, κάποιος ακόμα να κλαίει για την κακοποίηση που ασκήθηκε πάνω του. Κάποιου ίσως η κραυγή για βοήθεια να μην ακούγεται πουθενά. Άλλοι παρακαλούν να είναι μόνοι τους, ενώ άλλοι είναι πραγματικά μόνοι τους.

Θέλω να τα καταλήξω στο ότι ακόμα και η μοαξιά καμιά φορά έχει και τη θετική της πλευρά, ενώ ενίοτε δεν υπάρχει καν. Ας μη τη μισούμε. Κάποιοι εκεί έξω μπορεί να παρακαλούν να τη αγαπήσουν.

Η παγίδα της μοναξιάς
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top