Ιστορίες του πρώτου βαγονιού

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #82: «Το πρώτο πρέπει»

Μια μητέρα με το 4χρονο αγοράκι της βρίσκουν κάθισμα στο λεωφορείο. Το αγοράκι που ήταν όρθιο στην στάση, περίμενε πώς και πώς να κάτσει στο λεωφορείο. Θα κερδίσει αυτό το κάθισμα μπήγοντας τα κλάματα:

-Σκάσε! Κάνε υπομονή και θα πάμε σπίτι.
-Δε θέλω να κάνω υπομονή. Θέλω να κάτσω.
-Δεν μπορούμε να κάτσουμε, κάθονται άλλοι.

Τα κλάματα του παιδιού, κάνουν έναν κύριο να σηκωθεί. Η μητέρα και το παιδί μοιράζονται αυτό το κάθισμα.

-Έλα, κάτσε τώρα και θα κάνουμε συζήτηση στο σπίτι.
-Τι συζήτηση;
-Δε θα σου πω τώρα. Μόλις φτάσουμε στο σπίτι θα κάνουμε μια συζήτηση εμείς οι δύο. Δεν κλαίμε στο λεωφορείο για να πάρουμε κάθισμα.
-Μα δεν μπορώ.
-Δε σου μιλάω. Θα τα πούμε σπίτι.

Αυτή η απειλή προμηνύει νέο δράμα.

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #82: «Το πρώτο πρέπει»
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top