Κινηματογράφος

To «Shape of Water» δεν είναι μια ταινία για έρωτες με ψάρια

photo: courtesy of Fox Searchlight

Πήρε όσκαρ καλύτερης ταινίας για το 2017, έχει λάβει 7,5/10 στο IMDB και έχει γίνει πολύς ντόρος γύρω της, κυρίως για όσους λένε πως πρόκειται για μια ταινία ερωτοτροπίας μεταξύ μιας γυναίκας και ενός ψαριού. Άξιζε τον κόπο τελικά; (Προσοχή, κολουθούν spoilers!)

Ας πούμε πρώτα δύο λόγια για την υπόθεση: Η Elisa είναι εκ γενετής μουγκή και εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα ερευνητικό κέντρο γύρω στα 1960. Ξαφνικά στο κέντρο φτάνει ένα περίεργο πλάσμα που μοιάζει με ψάρι-τέρας, αλλά φαίνεται να έχει αντίληψη ανθρώπου και κυρίως λίγες μαγικές ιδιότητες. Η Elisa δένεται σιγά σιγά με το «ψάρι», μέχρι να αποφασίσει να το σώσει από το εργαστήριο.

Η ταινία άρεσε σε πολλούς, αλλά δεν άρεσε σε ακόμα περισσότερους. Εγώ μάλλον είμαι κάπου στη μέση. Για ποιο λόγο πήρε λοιπόν όσκαρ και γιατί αξίζει να την δείτε; Πρώτον, γιατί η ουσία είναι ο έρωτας με το διαφορετικό, μακριά από προκαταλήψεις και στερεότυπα, χωρίς να έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση, αλλά μόνο η ουσία του προσώπου (π.χ. η πρωταγωνίστρια δεν μιλάει, ο έτερος πρωταγωνιστής είναι ψάρι).

CREDIT: Courtesy of Fox Searchlight

Για πρώτη φορά, οι Αμερικάνοι φαίνεται να έχουν τον κακό ρόλο στην ιστορία. Δεν τους νοιάζει η επιστημονική ανακάλυψη, αλλά μόνο να σταματήσουν τους αντίπαλους-Ρώσους. Ασχολείται, επίσης, με ζητήματα που απασχολούν μειονοτικές ομάδες (ομοφυλόφιλοι και apartheid), χωρίς όμως να κάνει πολλή φασαρία και να παλεύει να κάνει εντύπωση για τα μηνύματα που περνάει.

Από την άλλη, ίσως και να έγινε πολύ χαμός για το τίποτα. Το ότι για εντυπωσιασμό επέλεξαν μία πρωταγωνίστρια που δεν μπορεί να μιλήσει, δεν σημαίνει ότι μία ταινία πρέπει να γίνει η ταινία της χρονιάς. Το ότι πολλοί κατάλαβαν ότι η ταινία είναι ο έρωτας ενός ανθρώπου με ένα ψάρι επίσης, δείχνει ότι ο σκηνοθέτης/σεναριογράφος απέτυχε, εφόσον αφού έμειναν στον εντυπωσιασμό και όχι στην ουσία.

Ότι στο τέλος ο κακός Ρώσος πράκτορας πάλι πεθαίνει, επίσης δεν μ΄άρεσε και σας το λέει κάποια που βρίσκει μόνο καλά στην αμερικανική κουλτούρα. Και το κυριότερο: το ότι στο τέλος η πρωταγωνίστρια έγινε αμφίβιο με έκανε να βγω από τα ρούχα μου!

Οκ, τα έβγαλα από μέσα μου, ό,τι είχα να πω το είπα για το Shape of Water.Αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω τι γνώμη έχετε εσείς για την ταινία. Περιμένω comments ε!

To «Shape of Water» δεν είναι μια ταινία για έρωτες με ψάρια
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top