Ιστορίες του πρώτου βαγονιού

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #220: «Η δική μου λιμουζίνα»

Πολλοί μου λένε να πάρω δίπλωμα οδήγησης την στιγμή που εγώ κοιτάζω με ποιον συνδυασμό μέσων μεταφοράς θα φτάσω νωρίτερα στον προορισμό μου. Το να κυκλοφορείς με τη συγκοινωνία μπορεί να σου βγει πολύ περιοριστικό. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα λεωφορείο δεν πέρασε στην ώρα του ή οι συρμοί έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους. Τώρα με τη βροχή πολλά λεωφορεία τροποποιούν τη διαδρομή τους. Το Σάββατο ας πούμε, είχα να πάω σ’ ένα γάμο. Όλα καλά και συγκινητικά, αλλά για να πάω στο τραπέζι του γάμου, αφού δε βρίσκονταν στο ίδιο μέρος, έπρεπε ή να έρθει ο σοφέρ μου ή να πάω με τα μέσα. Προτίμησα τα μέσα γιατί δεν ήθελα να ταλαιπωρήσω τη λιμουζίνα με τέτοιο καιρό. Είναι και αντίκα, καταλαβαίνετε. Παίρνω λοιπόν το πρώτο μετρό με 8′ αναμονής και το δεύτερο με 7′. Αφού φτάνω στην περιοχή, καταποτίζομαι από τη βροχή, βιβλική ας την χαρακτηρίσω, ως να εντοπίσω την πιάτσα των ταξί. Έφτασα λοιπόν καθυστερημένος, καταβρεγμένος και καταφρονημένος -αν προτιμάς- από τη ζωή. Ευτυχώς, κανένας δεν το πρόσεξε πως δεν πήγα με τον σοφέρ μου, γιατί όλοι άργησαν με τη βροχή και την κίνηση.

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #220: «Η δική μου λιμουζίνα»
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top