Στην διάρκεια της ζωής μας κάποιοι έρχονται και κάποιοι φεύγουν. Μικροί σταθμοί στην ζωή μας που καθώς περνάμε μαθαίνουμε και άλλες πτυχές του εαυτού μας. Άλλοτε φεύγουν για λίγο και εμφανίζονται μετά από καιρό έτσι ξαφνικά σαν πυροτεχνήματα είτε μας πονάνε με την απουσία τους και το κενό που αφήνουν στην ζωή μας. Αλλά τι γίνεται όταν χάσουμε κάποιον για πάντα; Τι γίνεται όταν ξέρουμε ότι δεν θα το ξαναδούμε ποτέ ; Ο πόνος είναι μεγάλος. Ένα κομμάτι του εαυτού μας ξεριζώνεται και το παίρνει ο άλλος μαζί του. Και πως διαχειρίζεσαι την οριστική απώλεια κάποιου από την ζωή σου; Πώς να δεχτείς πως ο άνθρωπος που αγαπάς και υπήρχε στην ζωή σου έτσι ξαφνικά μια μέρα έφυγε και δεν είχες την δυνατότητα ούτε να του μιλήσεις ούτε να τον ακούσεις να σου λέει αυτά τα τελευταία λόγια; Πονάει όταν κάποιος φεύγει και πιο πολύ πονάει ότι εσύ μένεις πίσω και πρέπει να συνεχίσεις. Γιατί η ζωή όσο τετριμμένο και να σου ακούγεται συνεχίζεται χωρίς εξαιρέσεις.
