Αποφοίτησα το Σεπτέμβρη και δεν μπορώ να πω, ήμουν από τους καλούς φοιτητές. Ξέρεις από αυτούς που πηγαίνουν στα μαθήματα κάθε μέρα, δραστηριότητες εκτός σχολής, πρακτική και δύο γλώσσες. Κρατούσα το πτυχίο μου και νόμιζα ότι ούτε από συνέντευξη θα χρειαζόταν να περάσω τέτοιο κελεπούρι που ήμουν.
«Σας ευχαριστούμε πολύ για την αίτησή σας αλλά δυστυχώς η θέση καλύφθηκε». Πάρε την παραπάνω πρόταση και πολλαπλασίασε την επί δέκα. Πώς αισθανόμουν; Το λιγότερο αποτυχημένος, δεν σου το κρύβω, και προβληματισμένος. Πώς είναι δυνατόν εγώ με ένα τόσο πλούσιο βιογραφικό για την ηλικία μου να μην μπορώ να βρω κάτι;
«Είσαι νέος απόφοιτος και θέλεις να μπεις στην αγορά εργασίας; Το Success Academy είναι η λύση που ψάχνεις!»
Μπορώ να πω ότι ο τίτλος του άρθρου μου κίνησε την περιέργεια, οπότε ξεκίνησα να το διαβάζω. Μαθαίνω, λοιπόν, για το Σωτήρη και τη Μαριάνθη, οι οποίοι ίδρυσαν την Effect, με στόχο να πολεμήσουν τη νεανική ανεργία. Έτσι, δημιούργησαν το Success Academy. Πρόκειται για μια μαγική μηχανή, η οποία αναλαμβάνει μέσα σε 8 εβδομάδες να προσφέρει σε πενήντα νέους superstar όλα τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζονται για να μπούνε στην αγορά εργασίας.
Μαθαίνεις να παίζεις στα δάχτυλα το Linkedin, φτιάχνεις CV στο οποίο δεν μπορεί να αντισταθεί κανένας υπεύθυνος προσλήψεων, ενώ τέλος μαθαίνεις να κάνεις παρουσιάσεις και να δίνεις λόγους που θα τους ζήλευε και ο Obama.
Παιδιά δε σας το κρύβω, μου φάνηκε πολύ καλό για να είναι αληθινό. Παρόλα αυτά, έκανα την αίτηση. Ήταν παραπάνω καλό από αυτό που περίμενα. Όχι μόνο βρήκα δουλειά, αλλά έβαλα σε τάξη τις σκέψεις μου!
Δεν είναι όμως αυτό το πιο σημαντικό. Το πιο σημαντικό είναι ότι με βοήθησαν να διαχειριστώ την αποτυχία μου. Δεν έχει σημασία να αποτύχεις, σημασία έχει πώς θα αντιδράσεις στη συνέχεια. Μπορείς να κάθεσαι και να κοιτάς το ταβάνι θεωρώντας ότι δεν αξίζεις κάτι παραπάνω ή μπορείς να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις αυτό. Ας πούμε μπορείς να έρθεις στο Success Academy, λέω εγώ τώρα μια λύση.
*Οι αιτήσεις του 4ου κύκλου του Success Academy έχουν ανοίξει. Ακόμα κάθεσαι;
Γράφει η Ηλέκτρα Χατζοπούλου
