Κοινωνικά

Το χρονικό μιας ομαδάρχισσας

Ενώ όλη η παρέα σου, φίλοι, γνωστοί, ξαδέρφια και λοιπά, κάνουν σχέδια για το πού θα πάνε φέτος το καλοκαίρι διακοπές ή πώς θα την παλέψουν στην Αθήνα, εσύ βρίσκεσαι σε μια γωνίτσα και αναρωτιέσαι αν πήρες τη σωστή απόφαση. Αν το να περάσεις ένα μεγάλο μέρος (ή και όλο) του καλοκαιριού σου σε κατασκήνωση σαν ομαδάρχισσα είναι όντως αυτό που θέλεις. Αν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις σε κάτι τέτοιο, σε πιάνει ένας μικροπανικός μέσα σου. Φτιάχνεις τη βαλίτσα σου και σκέφτεσαι τα μπιτς μπαρ, τα ποτά και τα ξενύχτια που θα αντικατασταθούν από ξύπνημα στις 7 το πρωί παρέα με μικρά παιδιά που κλαίνε, φωνάζουν και σε αποκαλούν «κυρία». Μα τι τα΄θελες…

Για όσους δε γνωρίζουν, ομαδάρχισσα είναι το άτομο που συντονίζει και στην ουσία ζει μαζί με μια ομάδα παιδιών σε μια κατασκήνωση. Ο ρόλος της κυμαίνεται μεταξύ μητέρας και μεγάλης αδερφής ή και φίλης. Για τα παιδιά όμως μοιάζει σαν μια ακόμη δασκάλα, οπότε αρκούνται στο να τη φωνάζουν «κυρία». Κι ας έχει κλείσει μόλις τα 18!

Σε όποια κατασκήνωση κι αν βρίσκεσαι όλα γύρω σου φωνάζουν «Επιστροφή στη φύση». Ξέχνα το wifi, ξέχνα την τηλεόραση, γενικώς ξέχνα οποιαδήποτε από τις ανέσεις του σπιτιού σου όσο είσαι εκεί. Στην αρχή όλα σου μοιάζουν βουνό. Η κούραση, η πίεση, τα νεύρα από τη γκρίνια των παιδιών που δεν έχει σταματημό. Σκέφτεσαι πολύ σοβαρά να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις, αλλά κάτι σε κρατάει.

Είναι αυτό που σε έκανε εξαρχής να θες να συμμετάσχεις; Η ανάγκη του να κάνεις κάτι διαφορετικό, κάτι που αφήνει πίσω του κάτι καλό, κάτι που δε θα κατάφερνες ποτέ σε καμία από τις καφετέριες που θα πήγαινες. Υπάρχει και κάτι ακόμη όμως. Αυτό δεν το είχες σκεφτεί πιο πριν και δεν περίμενες ότι θα έρθει ή ότι δε θα ήταν τόσο όμορφο. Όλον αυτόν τον καιρό που περνάς εκεί, στα μικρά σπιτάκια, μέσα στη φύση μακριά από τη βαβούρα της πόλης, παρέα με άτομα της ηλικίας σου που κι αυτοί βιώνουν κι ανακαλύπτουν τα ίδια με εσένα, αρχίζεις και αισθάνεσαι το δέσιμο. Σχηματίζεις δεσμούς πολλών και διαφόρων ειδών με τους άλλους ομαδάρχες, με τα άλλα στελέχη, με τα παιδιά που πλέον έχεις αρχίσει να νιώθεις πως η ασφάλειά τους είναι κάτι παραπάνω από μια δουλειά για εσένα. Και βλέπεις ότι αυτό ίσως και να είναι από τα πιο όμορφα καλοκαίρια της ζωής σου.

Το χρονικό μιας ομαδάρχισσας
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top