Στο πρώτο βαγόνι, πραγματοποιήθηκε επιτέλους κάτι που όλοι έχουμε κρυφό πόθο ν΄ανακαλύψουμε: τι συμβαίνει όταν κάποιος τραβήξει το μοχλό έκτακτης ανάγκης. Στον σταθμό του Κατ, ο συρμός σταμάτησε και οι πόρτες άνοιξαν. Ο οδηγός του συρμού επικοινώνησε με το μικρόφωνο «Παρακαλώ ποιος κάλεσε έκτακτη ανάγκη; Συνέβη κάτι; Είναι σημαντικό να μας πείτε. Ο συρμός δε θα φύγει από εδώ αν δεν ενημερωθούμε.». Μετά από μερικά λεπτά σιωπής, οι πόρτες έκλεισαν και ξεκινήσαμε ξανά τη διαδρομή. Μάλλον κάποιος θα τράβηξε καταλάθος το μοχλό και δε θα μίλησε ποτέ από ντροπή.
(Τώρα, και βόμβα να μου πείτε πως υπήρχε, και το τρένο να κάηκε, δεν το έμαθα ποτέ, αφού τώρα είμαι ασφαλής μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου για να μοιραστώ μαζί σας αυτή την ιστορία.)
