Ιστορίες του πρώτου βαγονιού

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #159: «Άνθρωπος έπεσε, ζώα σηκωθήκαν»

Είναι λυπηρό η εβδομάδα μας να ξεκινά με μια άσχημη ιστορία, αλλά εύχομαι εσείς να είχατε πολλές όμορφες το Σαββατοκύριακο. Ήταν πρωί. Πήρα το τρένο από Κηφισιά. Προτού επιβιβαστώ στο βαγόνι, είδα μια γουντιαλλενική φιγούρα να κάνει σήμα με την εφημερίδα του. Επρόκειτο για έναν γεράκο, που καλούσε «ενισχύσεις» γιατί είδε έναν κοιμισμένο επιβάτη. Η σεκιούριτι προσπάθησε λίγο να τον ξυπνήσει, αλλά ο χρόνος πέρασε και το τρένο έπρεπε να φύγει. Ο γεράκος ξίνισε τα μούτρα του.

Το τρένο ξεκίνησε. Επιβάτες ανεβοκατέβαιναν στο βαγόνι, καθώς αφήναμε πίσω μας σταθμούς. Κάποια στιγμή κοιτάζω προς το μέρος του κοιμισμένου και βλέπω έναν χαμογελαστό νεαρό. Ίσως και να είχαν την ίδια ηλικία, αλλά το ξύπνιο πρόσωπο πάντα δείχνει νεώτερο από το κοιμισμένο. Την σκεψη αυτή διέκοψε μια γυναίκα. Ακούω να φωνάζει από την ανοιχτή πόρτα «Συγγνώμη. Υπάρχει ένας λιπόθυμος άντρας στο βαγόνι». Κοιτάζω και το πάτωμα και βλέπω αυτόν που κοιμόταν καθιστός, τώρα να κείτεται στο πάτωμα. Η σεκιούριτι καταφθάνει. Ειδοποιεί με τον ασύρματο να περιμένει ο οδηγός. Το βαγόνι γεμίζει κόσμο. Ένας επιβάτης βρίσκει χρόνο να καθίσει στη θέση που άδειασε η γυναίκα. Ακούγεται από το μεγάφωνο, μια έκκληση για γιατρό. Η γιατρός λέει πως ο πρώτα κοιμισμένος καθιστός και τώρα ξαπλωμένος στο πάτωμα μάλλον έπεσε σε κώμα και δεν μπορεί να μετακινηθεί χωρίς ασθενοφόρο. Ένας επιβάτης αγανακτεί «να τον σηκώσουμε όλοι μαζί να τον πετάξουμε έξω να φύγουμε;»

Μια άλλη επιβάτης έρχεται να συμπληρώσει «Τη δόση του έχει πάρει. Χρειάζεται ζάχαρη για να συνέλθει». Η γιατρός εξεγείρεται » Κι αν είναι διαβατικός; Αν τον στείλουμε αντί να τον επαναφέρουμε; Μπορεί να είναι τοξικομανής διαβητικός. Το ξέρετε εσείς; Παίρνετε την ευθύνη; Εγώ όχι». Μ’ εκείνα και τ άλλα, κατέφτασε το ασθενοφόρο. Ο άντρας μεταφέρθηκε με φορείο. Βρισκόμουν σε άλλο βαγόνι όταν συνέβη. Ένας μεσήλικας κάθεται απέναντι μου και γελάει «Πάει αυτός. Τελείωσε.» Το τρένο ξεκίνησε και πάλι μετά από 50′ στασιμότητας. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι σοκαρίστηκα περισσότερο από την απάθεια του μεσήλικα παρά από την θέα ενός ημιθανούς άντρα.

Ιστορίες του πρώτου βαγονιού #159: «Άνθρωπος έπεσε, ζώα σηκωθήκαν»
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top