Ιστορίες του πρώτου βαγονιού

Ιστορίες του Πρώτου Βαγονιού #2: «Εθνικό δικαίωμα στο κάθισμα;»

Μια αντιπαθητική κυρία με προκλητικό τσαμπουκά έρχεται στον κύριο που καθόταν δίπλα μου στο λεωφορείο και λέει με αυταρχικό τόνο «Σήκω να κάτσω!».  Ο κύριος δεν σηκώθηκε αμέσως, κι εκείνη συνεχίζει «Σήκω λέμε να κάτσω! Είμαι Ελληνίδα. Οι θέσεις είναι για τους Έλληνες». Ο  κύριος σηκώθηκε παρόλο που το ακριβώς πίσω κάθισμα ήταν άδειο.  Η κυρία έκατσε και σχολίαζε με τις απέναντι «έρχονται στη χώρα μας και μας λερώνουν». Σε 2 στάσεις κατέβηκε. Ο αλλοεθνής (πάει καιρός που έπαψα να πιστεύω πως υπάρχουν σήμερα έθνη) συνεπιβάτης δεν έβγαλε άχνα.

(Ας αφήσουμε την έλλειψη παιδείας κατά μέρους, κι ας μείνουμε στη λογική ορισμένων να θέλουν να βολεύονται σε βάρος των άλλων. Θα έπρεπε να κατακρίνουμε ανοιχτά την ακραία ρατσιστική συμπεριφορά προς έναν άνθρωπο που προσωπικά μου φάνηκε συμπαθής και μάλλον πιο σημαντικός στην κοινωνία, καθώς εργάζεται σε μια δουλειά που σίγουρα η κυρία αυτή δε θα χρειάστηκε ποτέ να κάνει. Η σύνδεση της με την εγκληματική εκλογική ομάδα δεν ήταν δύσκολη.)

Ιστορίες του Πρώτου Βαγονιού #2: «Εθνικό δικαίωμα στο κάθισμα;»
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top