Τα βιβλία είναι εκείνοι οι φίλοι μας που μπορεί να μην έχουν φωνή ανθρώπου, αλλά μας ακούνε περισσότερο από αυτούς πολλές φορές. Δέχονται τα δάκρυά μας μέσα στις σελίδες τους, χωρίς να παραπονιούνται και προσπαθούν να μας προσφέρουν γέλιο σε περιόδους μαυρίλας, όταν όλα πια μας φαίνονται μαύρα και έχουμε μέσα μας στοίβες από παράπονα.
Να μάθεις τα βιβλία να τα αγαπάς. Το αληθινό βιβλίο δεν είναι εκείνο που σε μαθαίνει να ανταγωνίζεσαι όλους τους υπόλοιπους για έναν βαθμό παραπάνω ή για να φανείς εξυπνότερος, επειδή παπαγάλισες ολόκληρο το βιβλίο της Ιστορίας. Το αληθινό βιβλίο σε ταξιδεύει από το πιο απλό μέρος, μέχρι εκείνο το πανάκριβο προάστιο μιας δυτικής μεγαλούπολης. Χάνεσαι μέσα στις σελίδες του και βρίσκεσαι σε όλες τις χώρες, τα μέρη και τις περιοχές του κόσμου. Συναντάς ανθρώπους του παρελθόντος και συνομιλείς μαζί τους, γιατί οι ιδέες και τα έργα τους αποτυπώθηκαν σε αυτά.
Να διαβάζεις όσο περισσότερο μπορείς. Ιστορία, λογοτεχνία, ποίηση. Να διαβάζεις λίγο και πριν κοιμηθείς κάθε βράδυ. Μη στεναχωριέσαι αν δεν έχεις πάντα χρήματα να αγοράζεις καινούργια, πήγαινε σε μία βιβλιοθήκη και δανείσου. Άφησε ένα βιβλίο που δε θέλεις σε ένα παγκάκι για να το βρει κάποιος άλλος. Είναι φίλοι τα βιβλία, αγαπούν αληθινά. Δε λένε ψεύτικα «σ΄αγαπώ», δεν ανοίγουν πληγές στην ψυχή.
Τα βιβλία είναι φίλοι, σύντροφοι, ταξιδιώτες. Δείξε τους εμπιστοσύνη, ξέρουν να γιατρεύουν πληγές, να θεραπεύουν τη μοναξιά. Ποια καφετέρια μπορεί να αντικαταστήσει τη μαγεία του Ντοστογιέφσκι, του Καζαντζάκη; Τι μπορεί να συνεπάρει την ψυχή περισσότερο από την ποίηση του Ελύτη, του Ρίτσου, του Εμπειρίκου;
Να αγαπάς το βιβλίο. Γιατί είναι ζωντανό, είναι η ψυχή εκείνου που το έγραψε. Άφησέ το να σου δροσίσει την ψυχή όταν πονάει και δείξε του εμπιστοσύνη. Δε θα κολακέψουν τα βιβλία, ούτε θα σου δώσουν ψεύτικες υποσχέσεις. Μάθε να τα αγαπάς, να τα φροντίζεις, να τα διαβάζεις.
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
