Λάιφσταϊλ

Ποιος κερδίζει τελικά στην αιώνια μάχη Αθήνας- Θεσσαλονίκης;

Το άρθρο που ακολουθεί χαρακτηρίζεται από αντικειμενικότητα και ο σκοπός του είναι να φανεί η αλήθεια και μόνο η αλήθεια. Ε, όχι; Εντάξει Αθηναία είμαι, αλλά η δημοσιογραφία είναι ανεξάρτητη, αντικειμενική και αμερόληπτη και αυτό θα ακολουθήσω και εγώ. Ε, όχι; Θα κάνω ό,τι μπορώ.

Αθηναίοι και Θεσσαλονικείς. Θεσσαλονικείς και Αθηναίοι. Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες. Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες. Ώπα, ας μην ανακατέψουμε και την Κρήτη τώρα γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Μια πραγματική κόντρα; Ή ένα ψέμα, ένα παραμυθάκι για να γελάμε; Μέχρι πριν λίγο καιρό νόμιζα πως ήταν ένας μύθος, ώσπου γνώρισα Θεσσαλονικείς και κατάλαβα γιατί λέγονται αυτά που λέγονται.

Κάθισε αναπαυτικά, άραξε την πέτσα σου ρε παιδί μου, πάρε ένα φραπεδάκι και ένα σουβλάκι ξέρεις αυτό με την πίτα και τον γύρο και έτσι θα νιώσεις λίγο Θεσσαλονικιός και λίγο Αθηναίος (μέχρι να αρχίσεις να τρέχεις προς το αποχωρητήριον, γιατί αυτά τα δύο μαζί θα έχουν σίγουρα περίεργες παρενέργειες). Αφού νιώσεις καλύτερα, ετοιμάσου γιατί το ματς αρχίζει σε 3…2…1.

Σουβλάκια= καλαμάκια, πιτόγυρο ή sandwich; Καλαμάκια= σουβλάκια ή φραπερουφηχτές; Τον Αθανάσιο Διάκο τον σούβλισαν ή τον καλαμάκιασαν; Τόσα πολλά ερωτήματα και η απάντηση είναι μία. Πρωτευουσιάνοι και συμπρωτευουσιάνοι (Ναι, ξίνω πληγές, τέτοια είμαι!) κοντράρονται για τα σουβλάκια και τα πιτόγυρα και χάνουν το νόημα του πράγματος. Σημασία δεν έχει πως θα το πεις, αλλά να το φας. Δείξ΄το και στη νοηματική άμα λάχει.

«Θεσσαλονίκη, η πόλη που ξέρει από καλό φαγητό», λένε. Από καλό φαγητό ξέρει, να το πει δεν ξέρει. Τι εννοούν όλα όσα τυλίγονται είναι sandwich; Και γιατί λένε όλα τα κίτρινα τυριά κασέρια; Την φέτα γιατί την λένε τυρί και όχι με το όνομά της; Τα διαφορετικά ζαμπόνια γιατί τα λένε όλα σαλάμια; Δηλαδή άμα τους βάλεις να παραγγείλουν πατάτες με cheddar και μπέικον θα πουν «πατάτες με κασέρι και σαλάμι;». Τους συγχωρώ μόνο αν κεράσουν καμιά μπουγάτσα με τυρί. Δηλαδή τυρόπιτα. Όχι; Καλύτερα νοηματική και εδώ.

Λέει ο περήφανος Θεσσαλονικιός «Σαν την Χαλκιδική δεν έχει!» 1 point goes to… Thessaloniki! Μαζί σου καρντάσι, είναι τέλεια και σε κάνει αμέσως να ξεχάσεις τον συνδιασμό τυρίλας, αυγουλίλας, ποδαρίλας και ψόφιου ψαριού του Θερμαϊκού. Τώρα που το θυμήθηκα -1 point. Θα μου πεις όμως η Αθήνα είναι καλύτερη; Οι κοντινές ωραίες θάλασσες μετριούνται με το ένα χέρι και είναι και κουλό. Ποιος νοιάζεται όμως; Σε 2-3 ώρες μπορείς να λιάζεσαι στις Κυκλάδες. Και έτσι έχουμε ισοπαλία σε αυτό το γύρο! Γύρο; Χοιρινό ή κοτόπουλο; Τι εννοείς όχι αυτό το γύρο; Κάτσε, τι λέγαμε; Ότι δεν έχουν μετρό; Α ναι, ναι!

«Θεσσαλονίκη, η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, η πόλη με τα καλύτερα παιδιά, η πόλη που ξέρει να διασκεδάζει». Καθίστε ρε παιδιά, και εμείς τι κάνουμε; Μπρίκια κολλάμε; Άσε που έχουμε και μετρό και μπορούμε να πάμε σε τόσα μέρη. Μέχρι οι Θεσσαλονικείς να συλλαβίσουν την λέξη ΜΕ-ΤΡΟ, φτάσαμε. Το ξαναείπα για το μετρό; Όχι, ε;

Εντάξει η Θεσσαλονίκη μπορεί να είναι έρωτας, αλλά η Αθήνα είναι αρρώστεια, σου κολλάει και δεν ξέρεις από που σου΄ρθε! Ένα πράγμα όμως πρέπει να παραδεχτούμε. Ανάμεσα στις δύο πόλεις, καλύτερη είναι... ο Βόλος!

Υ.Γ: Το παραπάνω άρθρο δεν έχει σκοπό την επίθεση κατά των Θεσσαλονικιών. Όποιος προσβλήθηκε ας πιει ένα τσιπουράκι να χαλαρώσει. Έτσι κάνουμε εμείς.

Ποιος κερδίζει τελικά στην αιώνια μάχη Αθήνας- Θεσσαλονίκης;
Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δημοφιλη

To Top