Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν δεσμά. Άλλα πιο χαλαρά και άλλα πιο ισχυρά. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν μιλάμε για σχέσεις χρησιμοποιούμε και την λέξη δέσμευση. Αφήνεις κάποια από τα θέλω σου και τα εγώ σου για να μπορέσεις να ταυτιστείς με κάποια από τα θέλω και τα εγώ του άλλου. Γιατί οι σχέσεις δεν είναι εγωιστικές. Βέβαια, οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και εύκολα μπορείς να ξεπεράσεις τα όρια και να βρεθείς στο άλλο άκρο. Και είναι εκείνο το σημείο που έχεις θυσιάσει ένα κομμάτι σου μεγάλο ή μικρό και δεν ξέρεις ποια είναι τα θέλω σου και για τι παλεύεις τελικά. Και τότε είναι που κάτι που ξεκίνησε σαν όμορφο ταξίδι που δύο άνθρωποι προσπαθούν να συμπορευτούν, καταλήγει σαν τον χειρότερο εφιάλτη με έναν από τους δύο να έχει θυσιάσει τελείως τον εαυτό του στο βωμό της σχέσης του. Γιατί το μαγικό μέσα στις σχέσεις είναι η διατήρηση της ατομικότητας των μελών που την απαρτίζουν έτσι, ώστε τα δεσμά να αποτελούν τους συνδετικούς κρίκους και όχι τις θηλιές.
