Συχνά μιλάμε για τα δεσμά που μας βάζουν οι άλλοι και δεν μπορούμε να υπερνικήσουμε γιατί είναι πάνω από τις δυνάμεις μας. Γιατί ξεπερνάνε τις δυνάμεις μας και τις δυνατότητές μας με αποτέλεσμα να μας περιορίζουν αντί να μας αναδεικνύουν. Τι γίνεται όμως όταν τα δεσμά τα έχουμε βάλει εμείς στον εαυτό μας; Όταν μόνοι μας προσπαθούμε να μας βάλουμε όρια και να μπούμε σε καλούπια. Όσο τρελό και αν ακούγεται αυτό, πολλές φορές επηρεασμένοι από το κοινωνικό μας περίγυρο και από τις φιλοδοξίες μας προσπαθούμε να πλάσουμε τον εαυτό μας σε ένα «ιδανικό εαυτό». Και τότε είναι που πέφτουμε στην μεγάλη παγίδα της δημιουργίας δεσμών που μέρα με την μέρα μας πνίγουν. Και άραγε αξίζει όλο αυτό για να χάσουμε έστω και κάτι από τον εαυτό μας που μας κάνει να διαφέρουμε από το σύνολο;
